pl 
en
Gdy prezes Glapiński powtórzył na początku miesiąca za szefem FED-u opinię, że obecny wzrost inflacji nie jest „przejściowy”, utwierdziło to graczy rynkowych w przekonaniu, że na grudniowym posiedzeniu RPP zostanie podniesiona stopa interwencyjna.
Wszyscy analitycy i gracze rynkowi pozostawali zgodni co do tego, że NBP podniesie stopy, jednak różnili się w przewidywaniach co do skali możliwej podwyżki. Rynek obstawiał, z w miarę jednakowym prawdopodobieństwem, scenariusze podwyżki o 25 , 50 i 75 punktów bazowych.
Część uczestników rynku zakładała wypłaszczenie szczytu inflacyjnego w reakcji na działania rządu (takie jak czasowe obniżenie podatków na energię czy wprowadzenie tarczy antyinflacyjnej). Taki scenariusz zakładał rozciągnięcie szczytu inflacji na cały pierwszy kwartał 2022 r. Zmusiłoby to bank centralny do niewielkich, 25-cio punktowych podwyżek, które doprowadziłyby do osiągnięcia docelowego poziomu stopy bazowej w drugiej połowie roku. Analitycy uważający ten scenariusz za najbardziej prawdopodobny obstawiali podwyżkę o 25 punktów bazowych.
Druga grupa analityków zakładała podwyżkę o 75 punktów w reakcji zarówno na wspomniane wcześniej słowa prezesa Glapińskiego, jak i przede wszystkim w reakcji na zdecydowanie wyższe od zakładanych odczyty inflacji - nie tylko w Polsce, ale i w regionie, a także w Niemczech czy USA. Ci gracze uważali, że osiągnięcie docelowego poziomu stóp powinno odbyć się szybciej i przy użyciu bardziej zdecydowanych działań. Większa podwyżka wpływać powinna na wzmocnienie złotego i pośrednio oddziaływać na obniżenie tempa inflacji.
Decyzja o podwyżce stóp o 50 punktów bazowych wydaje się być kompromisem pomiędzy tym opiniami.
Wiemy już, że cykl podwyżek trwa (podnoszenie następowało w trakcie 3 kolejnych miesięcy). Pozostaje otwarte pytanie, przy jakich poziomach stopy interwencyjnej ten proces się zakończy.
Więcej powinniśmy wiedzieć po jutrzejszej konferencji prasowej prezesa NBP.
Na rynku obligacji skarbowych pierwszą reakcją są niewielkie wzrosty cen (czyli spadki rentowności) spowodowane, moim zdaniem, odkupowaniem krótkich pozycji przez część graczy. Należy pamiętać, że w okresie końca roku płynność pozostaje niewielka i możliwe są większe zmiany cen.
Sama podwyżka spowoduje kolejne wzrosty stawki WIBOR, co pośrednio powinno poprawiać rentowności funduszy posiadających w portfelu obligacje zmiennoprocentowe, zarówno skarbowe jak i korporacyjne.
